Od Nikolai cd. Shain'a

Szedłem korytarzami nucąc pod nosem. Sytuacja z książką wcale mi nie przeszkadzała, właściwie raczej wolałem jej szukania niż siedzenie samemu w książkach. Jak powiedział mi Shain, szedłem do sekretarki, aby uzyskać informacje o jakichkolwiek studentach półkrwi. Podchodząc do biurka, bombardowałem kobietę pytaniami, nie czekając teraz na zwrócenie uwagi na innych uczniów. Jej reakcja pokazała, że była świadoma sytuacji, mimo że zamiast profesorów to my musieliśmy szukać tej głupiej książki. Ale to też dało mi okazję, by brat był mi winien przysługę. A samo to było lepsze niż jakiekolwiek święta. Po kilku minutach sekretarka poinformowała mnie o swoich odkryciach dotyczących poszukiwanych przeze mnie studentów. W jednej z klas rzeczywiście był demon półkrwi, dokładnie tak, jak powiedział Shain w bibliotece. Po uzyskaniu jego tożsamości i klasy, a nawet numeru pokoju w akademiku, nie było już nic innego, co bym mógłbym tu dostać. Zadowolony z tego, co zebrałem, zdecydowałem, że czas wrócić i poszukać mojego towarzysza. Z tego, co powiedział, chodził po okolicy w poszukiwaniu jakichkolwiek wskazówek, czegokolwiek niezwykłego, co mogłoby być związane z tym, czego szukaliśmy.
Zacząłem chodzić po korytarzach, ale chłopaka nigdzie nie było. Po obejściu dużej części szkoły zacząłem się zastanawiać, gdzie mógł się udać, może po coś wrócił do swojego pokoju. Ale kiedy zawracałem, usłyszałem krzyk, po których nastąpił głośny trzask. Gdyby nie wyblakłe krzyki w tle, byłoby to prawie jak przechodzące tornado. Moje nogi były szybsze niż mój umysł, który właśnie załapał się, że już biegałem. Wychodząc pierwszymi drzwiami prowadzącymi na zewnątrz, z początku nic nie słyszałem, jakby nagle wszystko ucichło. Ale po chwili znowu to usłyszałem, i tym razem wiedziałem dokładnie gdzie iść.

Wziąłem ostry oddech, widząc, jak obraz rozwija się przede mną. Pierwszą rzeczą był jakiś typ, wampir. Widziałem go już wcześniej. Potem moje oczy spoczęły na Shain'ie, leżącym zakrwawionym na ziemi. Pierwszą rzeczą, jaką poczułem, był strach. Strach, który zaraz potem przyniósł wściekłość, przedzierając się jako pierwszą na powierzchni moich emocji. Budząc się z paraliżu, krzyknąłem na stojącego mężczyznę, aby zwrócić jego uwagę na mnie. Ale on nie zwracał na mnie uwagi, gotów kontynuować uderzanie tego, który już się nie ruszał. Skoczyłem na jego bok, rzucając na niego swoim ciałem. Nie miałem planu ani siły. To była pierwsza rzecz, o której przyszło mi do głowy. Na szczęście dla mnie, ponieważ w ogóle mnie nie zauważył, stracił równowagę. Zacisnąłem dłoń w pięść, próbując uderzyć faceta pode mną. Ale najpierw uderzenie trafiło we mnie. Tamten wampir zareagował szybciej. Czułem ból w nosie i kapiącą z niego krew. Spojrzałem na Shaina na sekundę, żeby zobaczyć, jak sobie radzi. Wciąż był przytomny, ale ledwo, wypluwał krew nagromadzoną z buzi. Ale nie pozwoliłem sobie stracić czujności, leżałem teraz na ziemi, ale przynajmniej teraz chłopak skupił się na mnie. Podciągnął mnie z powrotem na nogi, prawie rozrywając kołnierz. Usłyszałem delikatny zgrzyt rozdzieranego materiału. Moja twarz znajdowała się teraz w tej samej linii wzroku co jego, w końcu zauważyłem jego dziwne oczy. Spojrzenie w nich było szalone, jakby stracił rozum. Rozmowa z nim w tym stanie byłaby tylko bezużyteczna. Trzymał mnie w mocnym uścisku, przyglądając mi się przez sekundę, skupiając uwagę na mojej szyi. Moje oczy się rozszerzyły kiedy złapałem jego pomysł, ale zanim mogłem cokolwiek zrobić, ugryzł mnie. Nie było to tylko kły, ale więcej jego zębów boleśnie wbiło się w moją skórę. Krzyknąłem z bólu, próbując uciec od niego. Potem zrobiłem następną rzecz, która przyszła mi do głowy. Używając swojej zdolności, ugotowałem krew, która wypłynęła z mojego nosa i sprawiłem, że rzuciła się na jego twarz. Zszokowany gorącym płynem uderzającym w jego skórę, mężczyzna odsunął się ode mnie, spuszczając mnie z powrotem na ziemię.
- To też nie jest zielona krew! - wrzasnął wściekły. Ach, pomyślałem, to był powód, dla którego zaatakował Shain'a. Czy więc to krew sprawiła, że wyglądał i zachowywał się w ten sposób?
Już miał rzucić się na mnie ponownie, ale został zatrzymany przez winorośl chwytającą go za stopy. Spojrzałem, gdzie był mój towarzysz. Siedział opierając się o drzewo, trzymając ręce za boki. Wyglądało na to, że właśnie wydał ostatnią energię i lada chwila miał zemdleć. Musieliśmy iść, i to szybko. Po prostu musiałem sprawić, by na razie nie mógł za nami podążać, w najlepszym przypadku jakby był nieprzytomny. Mój umysł był pusty, wpatrując się w niego, czując tylko ból szyi. Wokół nie było żadnych płynów, fontanny ani nawet odpływu. Jedyną myślą, jaką miałem, była krew ale nie na tyle blisko ilości, by spowodować wystarczające obrażenia dla szalonego.
Bez namysłu wgryzłem się we własny nadgarstek, pobierając krew. Teraz, mając dwie rany wylotowe, zacząłem usuwać krew z mojego ciała. To było bolesne, zaraz po tym, jak wyszła krew, zacząłem zamrozić ją w duży kształt przypominający kamień. Upuściłem go na głowę wampira, sprawiając, że stracił przytomność. Używając tej samej krwi, przyszpiliłem go do ziemi. To nie wystarczy, aby go długo trzymać, ale może nam dać wystarczająco dużo czasu, żeby pobiec i pomyśleć co robić dalej. Oszołomiony od utraty tak dużej ilości krwi, podbiegłem do Shain'a. Podniosłem go za talię i zarzuciłem mu ramię na moją szyję, podtrzymując go podczas chodu.
 

Shain?