Tablica

Nadeszła zima, jakiej nawet nasi dziadkowie nie widzieli. Zapasy powoli się kończą, państwa patrzą na siebie coraz bardziej podejrzanym wzrokiem. Uczniowie muszą siedzieć w zimnych i rzadko ogrzewanych pokojach, bo akademię robią wszystko by nie zamknąć swych wrót przez brak pieniędzy. Ludzie w miastach wspierają się jak tylko mogą, jednak nawet to nie pomaga w wyżywieniu rodziny. Wcześniej ludzie nie zwracali uwagi na dziwne zachowanie zwierząt, jednak być może był to zwiastun czegoś nowego? Może ptaki przestały migrować, a stworzenia leśne zbierać zapasów na zimę z powodu jakieś większej sprawy? Pomimo ciężkich warunków, zimy i głodu, niektórzy chcą znaleźć przyczynę całego tego chaosu i szaleństwa. Próbują dotrzeć do miejsca, w które zdaje się, idą wszystkie magiczne stworzenia zamieszkujące nasz świat. Czy jednak jest to bezpieczne?

środa, 24 listopada 2021

Żaba w studni nie zna morza

井の中の蛙大海を知らず
i no naka no kawazu taikai wo shirazu

|Godność| Hiromaru
|Pseudonim| Brak
|Rasa| Zaklinacz
|Wiek| 15
|Płeć| Mężczyzna
|Pochodzenie| Me Shi
|Demon| Isagomushi to żółw, który spokojnie może zmieścić się w dłoni. Zdaje się, że nie ma żadnych specjalnych umiejętności, prócz lewitacji, która pozwala mu płynąć w powietrzu równie sprawnie, co pod wodą. Jest nieśmiały i wycofany, najczęściej przebywa na ramieniu Hiromaru, a jeśli się spłoszy, kryje się w fałdach ubrania chłopaka. Isagomushi chętnie zaprzyjaźnia się z innymi i rozpoznaje osoby, które Hiromaru polubił. Sam Hiromaru często zdrabnia imię swojego demona do krótkiego Isa.
|Znak szczególny| Gdy Isagomushi pozostaje uśpiony, na klatce piersiowej, barkach i ramionach Hiromaru pojawiają się żółwie łuski.
|Orientacja| Demiseksualna
|Rodzina| Hiromaru nie ma rodziny. Wychowywał się i dorastał w niewielkiej wiosce rybackiej wtulonej w kraniec jednego z licznych jezior, jakimi usiane jest Me Shi. Będąc dzieckiem wszystkich i nikogo, spędzał czas z kimkolwiek, kto akurat się do niego uśmiechał, spał gdziekolwiek, gdzie akurat było miejsce i robił to, co tylko przyszło mu do głowy.
|Charakter| Hiromaru jest otwarty, pogodny i szczery. Nie ma problemu z tym, by podejść do kogoś i zacząć rozmowę, nawet wtedy, gdy kompletnie tej osoby nie zna. Chłopak ma dobrą intuicję, zazwyczaj łatwo zgaduje, komu warto zaufać, a komu nie. Woli utrzymywać liczne kontakty towarzyskie, zaś prawdziwych przyjaciół może policzyć na palcach jednej ręki. Nie przepada za spędzaniem czasu w pojedynkę - szybko się nudzi, nie potrafi sobie znaleźć miejsca. Jest raczej mało ambitny. Jeżeli dana rzecz wymaga więcej pracy, zazwyczaj stwierdza, że to nie jest tego warte i skupia się na robieniu czegoś innego. Nie ma problemu z tym, by przyznać się do popełnienia błędu lub do tego, że zwyczajnie czegoś nie umie, nie wie i potrzebuje pomocy. Dla niego to żaden wstyd - mówi wtedy, że ma ledwie naście lat, świata poza wioską nie widział, więc nic dziwnego, że to czy tamto go przerasta. Na pytanie o to, co chciałby robić w życiu odpowiada - być szczęśliwy.
|Umiejętności|
  • Świetnie pływa - wychował się w wiosce rybackiej, nie było więc dnia, by choć trochę nie musiał pływać.
  • Co również naturalne - potrafi łowić ryby, naprawiać sieci, pływać łodzią, etc.
  • Zawsze musiał albo sam zająć się sobą, albo liczyć na pomoc innych, toteż potrafi przetrwać w dziczy i zatroszczyć się o jedzenie. Dobrze gotuje, są to jednak w większości proste, choć smaczne i sycące potrawy.
  • Hiromaru ładnie i chętnie śpiewa. Nie trzeba długo go namawiać, by usłyszeć jakąś piosenkę.
  • Manipulacja wodą - Hiromaru jest w stanie zapanować nad niewielką objętością wody, która akurat znajduje się w pobliżu. Trzeba jednak przyznać, że przez całe życie chłopak używał tej umiejętności do zabawy - w walce ograniczyłby się pewnie do bryźnięcia przeciwnikowi wodą w twarz i ucieczki.
  • Walka - Hiromaru potrafi obronić się swoim krótkim wakizashi, najchętniej jednak unika walki i jeśli może, to po prostu próbuje się wyłgać albo uciec.
|Inne| Hiromaru wie, że ze swoim wesołym i beztroskim podejściem daleko nie pociągnie. Świat nie jest pełen ludzi, którzy chętnie zaproszą go do swego domu i podzielą się pieczoną rybą. To często się działo, gdy był mniejszym dzieckiem, jednak w miarę, jak dorastał, coraz częściej widział tylko zamknięte drzwi. Musi zacząć sobie radzić, być twardszy i bardziej zaradny. Opanować też swój dar na tyle, by był czymś więcej, niż tylko śmieszną zabawką, zaś Isagomushi - musi dorosnąć razem z nim.
|Sterująca| ChaosHead#5945

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz

Szablon
Pandzika
Kernow